هویّت و توسعه‌ی پایدار محله‌ای در شهر شیراز مورد: محله‌ی فخرآباد

 امروزه جنبه‌های اجتماعی شهرها مورد توجه برنامه‌ریزان شهری قرار گرفته و از اهمیّت فراوانی برخوردار است؛ چرا که با نگاهی به تاریخ برنامه‌ریزی شهری می‌توان شاهد ارتقاء برنامه‌ریزی شهری از نگاه صرف کالبدی به نگاهی چندبُعدی بود که کلیه‌ی ابعاد را در برمی‌گیرد. از طرف دیگر محله نیز به عنوان یکی از ابزارهای برنامه‌ریزی شهری در طول قرن بیستم برای فائق امدن بر مسائل شهری مطرح بوده و از دیدگاه‌های مختلف به آن توجه شده است. در حقیقت محله‌ها بیشتر از آنکه واحدهای جغرافیایی و کالبدی باشند واحدهای اجتماعی و فرهنگی هستند و از این جهت واحدهای معتبرتری برای برنامه‌ریزی به حساب می‌آیند. در پژوهش حاضر با توجه به اهمیّت ابعاد اجتماعی در برنامه­ریزی شهری به بررسی عامل هویّت در محلات پرداخته و تأثیر عوامل مؤثر در هویّت‌بخشی به محلات مسکونی مورد بررسی قرار می­گیرد. چراکه این عوامل یکی از منابع بالقوه مهم فراهم­سازی مقدمات توسعه‌ی پایدار و تضمین ماندگاری شاخص­های توسعه می­باشد. بر این اساس با استناد به روش توصیفی- تحلیلی و بر مبنای بررسی‌های میدانی، عامل هویّت در محله فخرآباد شیراز بررسی خواهد شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS، از طریق آزمون کای اسکوئر، ضریب فی و کرامر و  ضریب لاندا انجام شده است. نتایج نشان می‌دهد که متغیّرهای اجتماعی- فرهنگی با شدت همبستگی قوی و کاهش خطای بالا، ارتباط بیشتری با عامل هویّت دارند و محله‌ی فخرآباد در برآورده ساختن نیازهای ساکنین از لحاظ اصول تضمین‌کننده پایداری محله موفقیت نسبی کسب کرده است